Włodzimierz Zakrzewski – Polin i Inne Pejzaże

Przyroda? Niekoniecznie. Klasyczny repertuar malarstwa pejzażowego: niebo, pole, droga, czasem człowiek, Włodzimierz Jan Zakrzewski traktuje jako punkt wyjścia. Zakrzewski poddaje pejzaż analizie, posługuje się skrótem graficznym, wykorzystuje tropy dokumentalne i ślady pamięciowe. W nowych pracach, takich jak Polska, artysta dokonał rozkładu pejzażu – obraz „rozpada się” na cztery mniejsze, monochromatyczne obrazy, oddające kolory polskiego krajobrazu. Semiotycznie gęste, choć wizualnie oszczędne instalacje, obiekty i malarstwo Zakrzewskiego uruchamia łańcuch skojarzeń historycznych, geograficznych, osobistych i politycznych. Przyroda włoskiej wyspy obrasta kulturowymi referencjami (instalacja Sycylia), z kolei Polin, nazwa Polski po hebrajsku, przywołuje obecność przedwojennej kultury żydowskiej w Polsce. Chociaż Zakrzewski od kilkudziesięciu lat odnajduje nowe definicje sztuki abstrakcyjnej, jego intelektualnie wyrafinowane obrazy oraz ekspresyjne, spontaniczne rysunki mają charakter głęboko realistyczny. Realizm w tym wypadku odnosi się do doświadczenia: wydarzeń politycznych, dawnych i współczesnych artyście, oraz pamięci – emocjonalnej i wrażeniowej. Samo przedstawienie pozostaje aktywne, obraz podlega redefinicji. Obrazy Zakrzewskiego często mówią o niemocy i braku: historia jest dokonanym, zamkniętym rozdziałem, a obraz nie jest zdolny wyrazić doświadczenia.

Polin i Inne Pejzaże to druga w Le Guern, indywidualna wystawa Włodzimierza Jana Zakrzewskiego, autora znanej serii obrazów inspirowanych planami bitew. W historii swojej ponad czterdziestoletniej twórczości, artysta sięgał do różnych języków, służących do graficznego przedstawienia przestrzeni i miejsca: od symboli kartograficznych przez nietypowo rozwiązaną perspektywę w malarstwie dawnych mistrzów po pamięciowe obrazy miejsca. Zainteresowanie miejscem w sztuce związane jest także z biografią artysty, o polsko-rosyjsko-ormiańskich korzeniach, którego ojciec był artystą malarzem zaangażowanym partyjnie. Na początku lat osiemdziesiątych Zakrzewski zdecydował się wyjechać z Polski i zamieszkał w Stanach Zjednoczonych. Mieszkał również w Finlandii i Holandii. Po ponad dwudziestu latach emigracji powrócił do domu/nie-domu w Polsce w początku lat dwutysięcznych, wypracowując na nowo relację z „miejscem polskim”.

W twórczości Zakrzewskiego obserwować można dwie, dopełniające się siły. Pierwsza to tendencja do zagęszczania i mnożenia obrazów i planów w obrębie jednego płótna. Druga – przeciwnie – polega na redukowaniu obrazu i rozbieraniu jego poszczególnych elementów na osobne elementy, które przyjmują postać dyptyków, tryptyków, poliptyków, a także instalacji. Wykorzystując w swojej twórczości medium fotografii i rysunku, inspiracje systemami graficznymi, cytaty z historii malarstwa, oraz okazjonalnie nagrania dźwiękowe, Zakrzewski stworzył unikalną i intelektualnie wysmakowaną formułę malarstwa, które sytuuje się w „rozszerzonym polu sztuki”.

Włodzimierz Jan Zakrzewski (ur. w 1946 roku w Łodzi) mieszka i pracuje w Warszawie. Studiował malarstwo oraz kompozycję na Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. W tym czasie zaczął pracę z fotografią oraz eksperymentował z animacją. W latach 1981-2000 mieszkał w USA. Jego prace były prezentowane na wystawach w Gemeentemuseum w Hadze, Museum Bochum w Niemczech, Brooklyn Museum w Nowym Jorku, Künstlerhaus Bethanien w Berlinie, Zachęcie - Narodowej Galerii Sztuki, Galerii Foksal, Centrum Sztuki Współczesnej Zamek Ujazdowski, a także m.in. w Marian Goodman Gallery w Nowym Jorku, Thomas Schulte Galerie w Berlinie, Wetering Galerie w Amsterdamie, TZ’Art & Co. oraz Frederieke Taylor Gallery w Nowym Jorku, Galerii Ego w Poznaniu i innych. Wystawy retrospektywne artysty zostały zorganizowane przez Królikarnię (Punkty odniesienia, 2000), Galerię Arsenał w Białymstoku (Obrazy z lat dziewięćdziesiątych, 2001) i w Muzeum Górnośląskim w Bytomiu (Z Warszawy do Łodzi… I dalej, 2006). W 2010 roku, abstrakcje geometryczne Zakrzewskiego z okresu lat osiemdziesiątych przypomniała Galeria aTAK. W 2011 roku Muzeum Narodowe w Poznaniu zorganizowało monumentalną, retrospektywną wystawę jego malarstwa. Prace Zakrzewskiego znajdują się w kolekcjach Stedelijk Museum w Amsterdamie, Gemeentemuseum w Hadze, Brooklyn Museum w Nowym Jorku, Museum Bochum, Galerii Foksal, Narodowej Galerii Sztuki Zachęta, Centrum Sztuki Współczesnej Zamek Ujazdowski w Warszawie, Muzeum Narodowego w Warszawie, Muzeum Narodowego w Poznaniu, Muzeum Sztuki w Łodzi, Muzeum Górnośląskiego w Bytomiu, i innych.